Na muzykę nigdy nie jest za późno
Wielu rodziców dzieci, które kształcą się muzycznie, z przyjemnym zaskoczeniem odkrywa również i w sobie zainteresowanie tą dziedziną sztuki. Niektórzy, wciąż raczej nieliczni, rozpoczynają naukę gry na instrumencie, o czym była mowa w tekście pt. A po pracy – idź do szkoły. Inni realizują swą muzyczną pasję w odmienny, bardziej popularny sposób – śpiewając w chórze.
Może Chór ...?
Chóry działają przy bardzo różnych instytucjach – szkołach, domach kultury, parafiach, szkołach wyższych. Warto wiedzieć, że te ostatnie czerpią zasoby ludzkie nie tylko z danej uczelni. Chóry uczelniane często ogłaszają nabór otwarty dla wszystkich – także dla osób, które ze studiowaniem nie mają nic wspólnego. Wystarczy więc znaleźć ogłoszenie o naborze i pozytywnie przejść przesłuchanie.
O to ostatnie nie jest trudno. Kierownicy zespołów chóralnych zdają sobie sprawę z możliwości muzyka-amatora. Aby śpiewać w chórze, nie musisz więc mieć warunków głosowych profesjonalnego wokalisty. Potrzebne ci będą natomiast innego rodzaju predyspozycje: otwartość i gotowość do nauki. Na próbach będziesz uczyć się nie tylko nowego repertuaru, lecz także prawidłowego oddechu i emisji głosu. Ćwiczenia, które będziecie wykonywać na każdej próbie służą wyeliminowaniu powszechnych błędów w sztuce wokalnej. I nie chodzi tu wyłącznie o fałszowanie, czyli niepoprawne odtwarzanie melodii, lecz przede wszystkim o nieprawidłowe używanie narządu głosu, mogące w dłuższej perspektywie doprowadzić do uczucia dyskomfortu podczas śpiewania, chrypki, bólu gardła czy nawet przewlekłych chorób krtani i strun głosowych.
Chór? Ale jaki?
Chóry mogą być męskie, żeńskie lub mieszane. Te ostatnie dzielą się oczywiście na głosy męskie i głosy żeńskie. Każda z tych grup na ogół dzieli się jeszcze na kolejne podgrupy. Najczęściej spotykany podział chóru mieszanego obejmuje cztery grupy:
– wysokie głosy żeńskie (soprany),
– niskie głosy żeńskie (alty),
– wysokie głosy męskie (tenory),
– niskie głosy męskie (basy).
Podział zespołu ma charakter stały – każdy z chórzystów na pierwszej próbie zostaje przez dyrygenta przydzielony do konkretnej grupy. Przydział poprzedza krótkie sprawdzenie warunków głosowych nowincjusza. W grupach głosów wysokich (zwłaszacza w tenorach) zdarzają się odczuwalne niedobory kadrowe, gdyż większość ludzi uważa, że śpiewanie w altach i basach jest mniej męczące. Nie musi to być prawdą. Niejednokrotnie trudności w śpiewaniu wysokich partii wynikają wyłącznie z niewystarczającego „rozruszania” głosu i po pewnym okresie kobieta uważająca się za alt okazuje się pięknym, kryształowym sopranem.
Ludzie, którzy śpiewają w chórach, bardzo chwalą sobie tę formę muzycznej aktywności. Ważnym powodem jest jej zespołowy charakter. Przy okazji prób chóru można zawrzeć nowe znajomości, wymienić myśli z osobami o podobnych zainteresowaniach. Zbiorowe śpiewanie wyzwala ponadto miłe poczucie wspólnoty, szczególnie silne w przypadku występów publicznych na koncertach i konkursach.
